8 eta 9. zereginetatik ondorioztatu ahal izan dugu, ikusentzunezko produktuen lekua hipertestu egituran albisteen gune printzipalean integratua joaten dela normalean, informazio testualarekin. Atal zehatz batean bazterturik aurkitzen ditugu, albisteen gune printzipaletik banandutako bildumak osatuz.
Ikusentzunezko produktu horiek informazio idatzia osatzen duten informazio independienteak dira. Gainera, hipermedia diskurtsoetan agertzen dira eta multimedia hizkuntza askoz ere aberatsa eta konplexua izango da kasu hauetan, baina gutxien ematen den eredua da. Normalean, ikusentzunezko produktu hauek agentzietatik etorriak dira eta ikerlarien aburuz, ikusentzunezko produktuak gero eta erabiliagoak badira ere, ez dira multimedia narrazio baten barte izaten.
Euskal ziberkomunikabideetan egoera berdintsua bizi da baina, garapen handiagoa behar da hauetan, ez diote multimediatasunari ahal den etekin handiena ateratzen.
9.zeregina egiterakoan, Argia eta El Mundoren kasuak aztertu genituen. Arigiaren kasuan, aztertu genuen, ahozko testua beste hainbat bideoren artean aurkitzen zela, euren arteko loturarik izan gabe eta El Mundon aldiz, Haitiko erreportaje bat genuen, eta hau ziberkomunikabideak eskeinitako espazio berezi batean zegoen, gaiarekin zerikusia zuten beste hainbat bideo argazki zein informaziorekin batera. Gauzak honela, Haitiko kasua guztiz integratua (koherentzia egitura) zela ikusi genuen eta Bernardo Atxagarena (egituran koherentzia falta) justaposizionatua (egituran koherentzia falta). Bi erreportajetan off ahotsa zen nagusi baina, Argiaren kasuan informatzea bilatzen zen eta aldiz, El Mundok, informatzeaz gain irakurlea unkitzen zuen.
Guzti honetatik hausnarketa bat egitekotan esango nuke, errepikatzea baldin bada ere, Euskal ziberkomunikabideek aurrera pausuak eman behar dituztela eta euren garapena arindu. Argi ikusten dugu, egituran, multimediaren erabileran, interaktibitatean,… normalean Euskal hedabideak atzeratuak doazela.
No hay comentarios:
Publicar un comentario